In deze serie bespreek ik een beeldend werk wat ik ooit maakte. ‘Ooit’ kan zijn meer dan 25 jaar geleden, of vanmorgen. Deze keer: ‘Götterdämmerung’, acryl op doek, 89×63 cm, 2022.

 

Net als in het voorafgaande blog, #BeeldendBlog #25: ‘Wolkenbergen’ (inmiddels verkocht), is het thema van dit werk verbonden aan de bergen. De vorige keer doken we in de magie van de verre bergen boven de wolken. Dit schilderij verbeeldt de speling van het licht in de bergen door de wolken in de schemering van een winterse namiddag. Ook hier gaat een persoonlijke ervaring aan vooraf.

 

Ik stond op een dag daar in de bergen, toen uit het niets dat licht doorbrak. Voor mij is dat niet even een zonnestraal tussen de wolken. Het is pure magie, een glimp van God. Niet voor niets heeft dit doek de titel ‘Götterdämmerung’ gekregen. Het raakt aan hoe de filosoof Baruch de Spinoza (1632-1677) God ervoer: God ís de natuur, is in alle dingen. Alles in het universum is God, net als dat alles in het universum tot de natuur behoort. En wij mensen maken daar onomstotelijk deel van uit, staan daar niet los van. Dat licht door de wolken in dat robuuste berglandschap is een prachtige manier om dat te ervaren.

'Götterdämmerung', acrylverf op doek, 63x89cm, 2022

‘Götterdämmerung’, acrylverf op doek, 63x89cm, 2022

Contrasten

Opnieuw heb ik gekozen voor een heel sober palet. Ultramarijnviolet donker, ultramarijnviolet licht, een vleugje goudoker, zinkwit (transparant) en titaanwit (dekkend). Ik heb dit landschap geschilderd op een warme, oranje ondergrond, die op verschillende plaatsen zichtbaar is gebleven. Dit soek brengt verschillende contrasten samen. Paars en geel zijn complementaire kleuren. Veraf en dichtbij: het coulisselandschap in combinatie met de compositorische lijnen brengen ons naar het centraal gestelde licht. De wolkenpartijen contrasteren in licht/donker met de sneeuwvlakte op de voorgrond. Een ander contrast is dat van warm/koud, wat in zowel kleurgebruik zit, als in de verbeelding zelf: een winters sneeuwlandschap heeft de associatie van kou; zon en licht roepen warmte op. Ik heb opzettelijk geen details uitgewerkt in het landschap. Sneeuw, bomen, bergen, rotspartijen: allemaal suggestie. Het beeld staat in dienst van het licht in de verte.