#BeeldendBlog #45: ‘Stille wateren’ en ‘Rainy Day, Dream Away’

In deze serie bespreek ik beeldend werk wat ik ooit maakte. ‘Ooit’ kan zijn meer dan 30 jaar geleden, of vanmorgen – en alles daar tussenin. Deze keer twee zeeschilderijen: ‘Stille wateren’ en ‘Rainy Day Dream Away’. (Beiden acryl op linnen, 63x89cm, 2023.)

Stille Wateren

In dit doek zoek ik de abstractie op, terwijl het werk net zo goed landschappelijk blijft. Uitgangspunt is de zee op een rustige dag, met net wat kleurbanen en een lichtbaan tegen de horizon. Dáár ergens is het licht. De lucht lijkt wel geaquarelleerd met acrylverf in dunne, transparante laagjes. Bijna parelmoer. De kleuren in de lucht en in de zee zijn aan elkaar gelijk, maar op een geheel andere manier toegepast. Ultramarijn violet, donkergroen, Van Dyck bruin, een vleugje gebrande siena. En dan, uiteraard, wit.

‘Stille wateren’ zoekt inderdaad de stilte. Het schilderij is een uitnodiging tot meditatie. In de oneindigheid van de zee en het uitspansel. Ga zitten, maak het jezelf comfortabel en staar naar de einder. Laat je gedachten gaan.

Rainy Day Dream Away

De titel van dit doek verwijst naar een liedje van Jimi Hendrix, afkomstig van zijn album Electric Ladyland uit 1968. Het doek toont een stille, bijna zwarte zee. Bij nadere beschouwing blijkt de zee opgebouwd te zijn uit verschillende dunne laagjes, over elkaar heen geschilderd. Van donkergroen, tot Van Dyck bruin, tot kobaltblauw tot ultramarijnviolet.

De lucht is heel open geschilderd. Een volledig bewolkte hemel, beweeglijk, met wit als belangrijkste mengkleur. Voor het overige komen in de lucht dezelfde kleuren terug als in de zee. Tussen zee en lucht is een minuscuul randje wit licht – reflectie op de horizon.

Soms kun je zien dat het in de verte regent. Dat komt tot uitdrukking op dit schilderij. Op de plek waar de toeschouwer staat, is het droog. Maar onmiskenbaar zijn de naar beneden flardende wolken, die duidelijk maken: dáár regent het – en flink ook. Voor mij zit de essentie van dit schilderij daarin: die uiteenrafelende wolken, waarvan je wéét dat er regen uitkomt.

Over de titel van dit doek: ‘Rainy day, dream away’ … Ik zou zeggen, zet het liedje van Jimi Hendrix erbij op. Doe alsof je uit het raam kijkt en het schilderij je uitzicht is, en laat het verder maar gebeuren.