In deze serie kijk ik naar beeldend werk wat ik ooit maakte. ‘Ooit’ kan zijn meer dan 20 jaar geleden, vanmorgen, en alles daar tussenin. Deze aflevering grenst aan archeologie, want ik graaf terug naar waar het zo ongeveer begon. Omdat daar het nodige over te vertellen is, verdeel ik dit onderwerp over meerdere afleveringen. In deze eerste aflevering, zo tegen het eind van het jaar, het beginste begin.

 

Portret

Mijn ouders hadden het idee opgevat om de kinderen allemaal te laten portretteren. Zo kwam het, dat toen ik een jaar of vier was, ik ‘model’ zat voor de befaamde portretschilderes Erika Visser. Ik herinner me dat ze met een penseel in de ene hand en een poppenkastpop in de andere hand werkte aan mijn portret. Zo hield ze knap mijn aandacht erbij. De schildersessies vonden plaats op een houten zolderatelier met een groot raam. Boven alles herinner ik me de geur van terpentijn en olieverf. Die vond ik toen al heerlijk. Deze ervaring heeft er zonder meer toe bijgedragen dat ik gefascineerd werd door de magische wereld van schilderen.

Tekenen

Hoewel ik als kind vrij veel tekende, was ik niet eenkennig. Vaak ook was ik in de natuur te vinden of bezig iets te bouwen. Op de basisschool tekende ik vaak mijn versies van 17de eeuwse fregatten. Ik was geboeid door de verhalen van Michiel de Ruyter en Piet Hein. Zolang als mogelijk heb ik op school het vak tekenen gehouden. Toen ik VWO deed, was tekenen daar helaas nog geen eindexamenvak. In de derde maakte ik voor het eerst  een schildering (met plakkaatverf) waarvan ik vond dat ik er voor de dag mee kon komen. Natuurlijk was ik er trots op dat die een tijd in de lerarenkamer heeft gehangen. We zien – niet toevallig? – een schip uit vroeger eeuwen, waarachter uit het water een gigantische, grijpende hand omhoogkomt.

'Hand and ship' (gouache on paper, 30x46 cm, 1985)

‘Hand and ship’ (gouache on paper, 30×46 cm, 1985)

Olieverfsetje

Op m’n twintigste verjaardag ging een nieuwe wereld voor me open: ik kreeg een olieverfsetje in een houten kistje. Niet alleen mooi om te zien en lekker ruikend, maar vooral geweldig om mee aan de slag te gaan. Het surrealisme was mijn favoriete kunststroming, en de Spaanse schilder Salvador Dalí (1904-1989) mijn favoriete kunstenaar. Niet zo vreemd dus dat mijn allereerste voorzichtige vingeroefeningen met olieverf, op kleine canvasboards, onmiskenbaar surrealistische trekjes hebben. Het is alsof ik ze gisteren heb geschilderd. Ik koester ze.

(Wordt vervolgd)