In deze serie kijk ik nog eens naar beeldend werk wat ik ooit maakte. ‘Ooit’ kan zijn meer dan twintig jaar geleden, vanmorgen, of alles daar tussenin. Deze keer: vier variaties op het eiland Møn.
Voor mij is reizen een hele goede springplank naar inspiratie voor schilderijen en tekeningen. Het is zeker niet de enige bron, maar wel eentje die bijna altijd werkt.
Het eiland Møn
In de zomer van 2000 toog ik met m’n lief naar Denemarken. We kwamen uiteindelijk terecht op het eiland Møn, dat aan de zuidoostkust een prachtige klif heeft en uitzichten waar de schilder Caspar David Friedrich (1774-1840) heel gelukkig van zou worden.
Tijdens de vakantie maakte ik schetsen en foto’s, om die om te kunnen zetten in schilderijen, maar uiteindelijk werkte ik vooral met tot verbeelding geworden herinneringen. Het ging me dus niet om ‘de waarheid’ of een realistische weergave, maar om sfeerbeelden, waarvoor het eiland Møn als aanleiding diende.
-
- Møn I, olieverf op linnen, 90x120cm, 2000. €1200,-
-
- Møn II, olieverf op linnen, 90x150cm, 2000. €1500,-
Serie?
Precies een jaar eerder was ik van de kunstacademie afgekomen en ergens in mijn achterhoofd zat nog het vaak terugkerende discussiepunt op de academie ‘maak nou eens een serie’ (in plaats van allemaal op zichzelf staande werken). En zo maakte ik vier schilderijen naar aanleiding van de reis naar Møn. Maar, om heel eerlijk te zijn, een echte serie is het niet geworden. Wat het is, weet ik niet, maar mijn schilderijen lijken wel onherroepelijk in verschillende stijl geschilderd te willen worden. Dus hoewel hier het eiland Møn vier doeken lang de aanleiding is geweest, zijn het toch weer vier heel verschillende doeken geworden. Overigens ben ik opgehouden daar iets van te vinden.
-
- Møn III, olieverf op linnen, 60x150cm, 2000
-
- Møn IV, olieverf op linnen, 75x125cm, 2001
Ik herken mijzelf in een eclectische, pragmatische aanpak, waarbij ik op elk moment gebruik maak van de mij ten dienste staande ervaring en vaardigheden. Tot mijn verrassing blijkt de toeschouwer wel van die plotwendingen te houden. En dan ben ik net zo benieuwd als ieder ander wat er gebeurt. Resteert de vraag: welk doek spreekt je het meest/minst aan en waar zit ’em dat in?